روغن کاری در محل

در هنگام تولید ،طناب فولادی با توجه به قطر ،نوع و کاربرد آن با روغن مناسب و به مقدار مورد نیاز روغنکاری می شود با این کار ،طناب تولید شده در صورتی که در محل مناسبی انبار شود.تا مدت زمان قابل توجهی پوشش و لایه محافظ لازم را خواهد داشت.

اما زمانی که طناب ،نصب و مورد بهره برداری قرار می گیرد،روغن اولیه آن معمولاً برای تمام دوره عمر طناب کافینخواهد بود،به همین علت روغنکاری دوره ای با روغن مناسب طناب ضروری است.

خصوصیات مهم یک روغن مناسب برای روغن کاری طناب ذکر می شود:
1-روغن باید فاقد اسید و مواد قلیایی باشد.
2-باید از چسبندگی کافی برخوردار باشد تا روی طناب بماند.
3-غلظت آن باید طوری باشد که بتواند به فضای بین مفتول ها و استرندها نفوذ کند.
4-روغن نباید در موادی که در محیط کاری خود با آن در تماس است قابل حل باشد.
5-باید در برابر اکسیده شدن مقاوم باشد.

قبل از روغنکاری باید طناب فولادی تمیز شود و هر نوع خاک و گردوغبار و مواد ساینده دیگر از آن پاک شود.تمیز کردن طناب توسط یک برس زبر که در ماده حلال آغشته شده و یا توسط هوای فشرده یا بخار آب انجام می شود.بلافاصله پس از تمیز شدن،طناب باید روغنکاری شود. اگر محیط معمولی کار طناب ،محیطی آغشته به گرد وغبار و سایر مواد ساینده است،در این صورت در انتخاب روغن مناسب باید بیشتر دقت شود تا در چنان محیطی بیشترین کارایی را داشته باشد.

به عنوان اصل کلی ،موثرترین و اقتصادی ترین طریقه روغنکاری در محل ،استفاده از شیوه یا سیستمی است که به طور پیوسته طناب در حال کار را روغنکاری کند.

روش های زیادی مورد استفاده قرار می گیرد که شامل حمام مداوم(پیوسته)،چکاندن،ریختن،آغشته کردن،رنگ کردن یا برس(فرچه)کشیدن و یا در موقعیت های مقتضی استفاده از سیستم های خودکار است که روغنکاری را به طریق قطره ای یا با پاشیدن تحت فشار انجام دهد.