زنجیر از رایج ترین تجهیزات اسلینگ است و با توجه به قابلیت شکل پذیری و مقاومت در برابر کشش، سایش و حرارت زیاد کاربرد زیادی دارد.
فرایند ساخت زنجیر
پس از فرایند ذوب فولاد آلیاژی (Melting process ) حلقه های زنجیر توسط عملیات جوشکاری برق یا گاز ( process Welding) شکل یافته و وارد مرحله عملیات حرارتی میشود (Heat Treatment ) . پس از این مرحله زنجیر آماده انجام آزمون Proof Test می شود.
تست مکانیکی
توسط دستگاه مخصوصی، طول مشخصی از زنجیر به دو فک دستگاه متصل شده و نیروی مشخصی در زمان معین به نمونه زنجیر وارد میشود و نتایج مطابق جداول مربوطه ارزیابی میشود.
میزان بار مجاز یا استاندارد ( SWL / WLL ) :
حداکثر بار دینامیک یا استاتیک بر حسب پوند یا کیلوگرم که به شکل نیروی تنشی مستقیم بر طول مشخص،مستقیم و صدمه ندیده زنجیر وارد شده تا ظرفیت آن ارزیابی شود.
بار اضافه (Overload ) :
هر گونه بار و فشار استاتیک یا داینامیک بیش از مقدار SWL / WLL را بار اضافه گویند.
Proof Test :
آزمونی است کششی برای کنترل کیفیت زنجیر با هدف ارزیابی جوش و کیفیت مواد سازنده زنجیر.
استاندارد ASTM :
(American society of testing and materials ) یکی از مراجع معتبر در زمینه تست مواد میباشد که مطابق آن تمام مواد بکار رفته در ساختمان زنجیرها شامل آلیاژ، درصد فلزات و روش ساخت آن ها تشریح میشود.
مشخصات روی زنجیر ها :
- اندازه زنجیر( سایز )
- گرید ( درجه )
- ظرفیت زنجیر
- طول زنجیر
درج مشخصات فوق روی کلیه زنجیرها الزامی است.گاهی موارد زیر نیز توسط سازنده درج می شود:
تعداد ساق های زنجیر-شناسایی مشخصات زنجیر( شماره سریال ) - نام و علامت تجاری سازنده.
عمل حک کردن گرید روی زنجیر ها به سه صورت است:
• حک روی تمام حلقه ها
• حک در فواصل یک متری
• حک کردن روی حلقه های 0،40،60 و...
قرقره هایی که زنجیر روی آنها قرار میگیرد حداقل باید 24 برابر قطر زنجیر طراحی شوند. در این گونه زنجیر ها، طول هر حلقه زنجیر نباید از 6 برابر قطر حلقه بیشتر بوده و پهنای آن نیز نباید از 3.5 برابر قطر حلقه بیشتر شود.
جوش ها ی بکار رفته در حلقه ها کاملا" صاف و یکنواخت باشند و نقطه جوشکاری نباید هیچ گونه تفاوتی از لحاظ شکل، سطح و ضخامت با بخش های مجاور داشته باشد.